tag:blogger.com,1999:blog-77320095984483506402024-03-19T07:04:58.265+02:00Στίχοι Ποιητών που με σημάδεψανΧρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.comBlogger99125tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-26252806552579447612020-01-12T14:42:00.000+02:002020-01-12T14:42:43.777+02:00Ανακάλυψε τον εαυτό σου - Bukowski
Ανακάλυψε τον εαυτό σου
και στη συνέχεια
ανακάλυψε εκ
νέου τον εαυτό σου,
μην κολυμπάς στον ίδιο βάλτο.
Ανακάλυψε τον εαυτό σου
και στη συνέχεια
ανακάλυψε εκ
νέου τον εαυτό σου και
μείνε έξω από τα δίχτυα της μετριότητας.
Ανακάλυψε τον
εαυτό σου
και στη
συνέχεια
ανακάλυψε εκ
νέου τον εαυτό σου,
άλλαξε τον ήχο και τη μορφή σου
τόσο συχνά
ώστε ποτέ να μην μπορέσουν
να σε Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-65056722297231603162018-12-21T15:52:00.001+02:002018-12-21T15:52:02.817+02:00 Περί βιβλίων και συγραφής – Αρτούρ Σοπενάουερ
Εύχομαι κάποιος, κάποτε, να επιχειρήσει να γράψει την
τραγική ιστορία της λογοτεχνίας, καταδεικνύοντας πως τα διάφορα έθνη
συμπεριφέρθηκαν στους σπουδαίους συγγραφείς και καλλιτέχνες που έχουν να
προβάλουν και για τους οποίους τώρα υπερηφανεύονται, όταν εκείνοι βρίσκονταν εν
ζωή. Σε μια τέτοια ιστορία της λογοτεχνίας, ο συγγραφέας θα παρουσίαζε
εξόφθαλμα τον αέναο αγώνα που δίνουν οι καλοί καιΧρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-91863565187079142502018-08-17T13:24:00.000+03:002018-08-17T13:24:39.618+03:00Φθίνουσα ομορφιά - Charles Bukowski
ένα τριαντάφυλλο
κόκκινο φως του ήλιου
το παίρνω διαλυμένο
σαν παζλ μες το γκαράζ:
τα πέταλα είναι λιπαρά
σαν μπαγιάτικο μπέικον
και πεσμένα
σαν του κόσμου τις παρθένες
με την πλάτη στο πάτωμα
κοιτάζω ψηλά
το παλιό ημερολόγιο
που κρέμεται σ' ένα καρφί
και αγγίζω
το ρυτιδωμένο μου πρόσωπο
και χαμογελώ
γιατί
αυτό το μυστικό
με ξεπερνάει
Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-87606969508541753352018-04-15T13:27:00.000+03:002018-04-15T13:31:18.200+03:00Σύννεφο με παντελόνια Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι
Τη σκέψη σας που νείρεται
πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας
σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές
σ’ ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,
εγώ θα την τσιγκλάω
επάνω στο ματόβρεχτο κομμάτι της καρδιάς μου.
Φαρμακερός κι αγροίκος πάντα
ως να χορτάσω χλευασμό.
Εγώ δεν έχω ουδέ μιαν άσπρη τρίχα στην ψυχή μου
κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας.
Με την τραχιά κραυγή μου κεραυνώνοντας τον κόσμο,
ωραίος τραβάω, τραβάω
εικοσιδυό Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-12098570783819969502018-04-11T04:48:00.000+03:002018-04-11T04:48:44.115+03:00Ο πρώτος στίχος - Τάσος Λειβαδίτης
Aλλά γιατί καμιά φορά στεκόμαστε στη μέση ενός αγνώστου δρόμου
ή μπροστά σ’ ένα παλιό σπίτι. Τι μας θυμίζουν; Ποιόν
αναζητούμε; Κι άλλοτε κάτω από μια γέφυρα ή πίσω από μια κουρτίνα νιώθεις να ζείς πιο αληθινά –πράγματα που θα εξοφλήσεις κάποτε με τη ψυχή σου. Ώσπου ένα πρωί ακουγόταν το πρώτο κελάηδημα στον κήπο. Άνοιξη. Η μητέρα άλλαζε καπέλο, η νεαρή υπηρέτρια ανέβαινε στη σοφίτα
κι έκλαιγε Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-12895093157062640392018-04-05T13:56:00.001+03:002018-04-08T01:52:12.411+03:00Το κρασί του δολοφόνου Charles Baudelaire
Η γυναίκα μου πέθανε, είμαι λεύτερος!
Μπορώ λοιπόν , να πίνω ως την υπερβολή.
Όταν γύριζα αδέκαρος,
Οι κραυγές της μου ξέσκιζαν την ψυχή!
Όσο κι ένας βασιλιάς είμαι ευτυχής.
Ο άνεμος είναι καθαρός, θαυμάσιος ο ουρανός…
Είχαμε ένα καλοκαίρι όμοιο
Όταν κοντά της έγειρα, θερμός εραστής.
Η φοβερή δίψα που με ξεσκίζει
Θα ΄χε ανάγκη για να κορεστεί
Τόσο κρασί όσο να χωρέσει το μνήμα Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-48286860365273873182017-11-13T14:18:00.000+02:002017-11-13T14:21:27.391+02:00Ανέκδοτο ποίημα του Νάνου Βαλαωρίτη αφιερωμένο στον Κωστή Τριανταφύλλου
4 Μαΐου 2015
Του Δία οι κεραυνοί ας τρέμουνε
μπρος του Κωστή τους Σπινθήρες
Καταπέλτης στης χούντας τη σκοτοδίνη
οι εξαερισμοί ο ένας μετά τον άλλον
Της καπελωμένης πυραμίδας αναμαλλιασμένη
με της νεαρής μητέρας το προφίλ ¾
καρατόμησης κακούργου μεγαλουπόλεως
ο άγιος αυτοπροσώπως ποιητής υπεράνθρωπος
Οι βράχοι, οι βάκχοι, οι βάτραχοι
στήνουν το τρίτο φύλλο της εφημερίδας
Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-82582357392005207462017-10-15T05:09:00.001+03:002017-10-15T13:38:37.538+03:00Αγιογράφος εκ Τήνου
Όταν όμως, πέρασαν οι πρώτες
στιγμές της περιέργειας, οι υπηρέτες με άφηναν ήσυχο και μόλις τέλειωνα τις ραπτικές
μου εργασίες, σήκωνα τα μάτια κι έβλεπα τη μεγαλειώδη περιπέτεια που ήμουν
προορισμένος να ζήσω, (εν καιρώ), ενώ τα βράδια μπορούσα να γυρίζω ελεύθερος
στα δάση, ιδιοκτησία των πρώτων ξυλέμπορων της πόλης
κι
εκεί, Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-87814061420299353632017-07-25T18:20:00.001+03:002018-07-29T20:04:46.511+03:00Ποίηση - Charles Bukowski
χρειάζεται
πολλή
απελπισία
δυσαρέσκεια
και
απογοήτευση
για να
γράψεις
λίγα
καλά
ποιήματα.
δεν
μπορεί
ο καθένας
ούτε να
την
γράψει
ούτε να
την
διαβάσει.
Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-50421661702999042852017-07-18T14:42:00.000+03:002017-07-18T14:42:09.198+03:00Νικήτας Ράντος - Στρογγυλή συμφωνία
Γυρίζει γυρίζει φριχτά
ο στρογγυλός ο δρόμος
γυρίζουν γυρίζουν φριχτά
στο στρογγυλό το δρόμο
χιλίων ειδών ανθρώποι
μηχανές ποικίλων μορφών
γυρίζουν γυρίζουν σιγά
οι κουτσοί οι τυφλοί και οι γέροι
το δίτροχο με το μισόνεκρο μουλάρι
το τραμ τρία που σταθμεύει εκεί κοντά
το κίτρινο τραμ ανάμνηση βελγικής εταιρίας
γυρίζει γυρίζει σιγά
η κοκότα που κάνει τροτουάρ
και ο ομοφυλόφιλος Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-60851166912595529192017-07-10T03:59:00.000+03:002017-07-10T03:59:52.614+03:00Το έγκλημα - Λειβαδίτης
Το έγκλημα
Μόλις είχε γεννηθεί κι οι γυναίκες, κλαίγοντας, κάτω στο
πλυσταριό, τούπλεναν κιόλας το
πουκάμισο
για την ημέρα της δίκης
ο διακόπτης
Και το προαίσθημα δεν είναι παρά αυτό που έγινε κάπου
μες στο
σκοτάδι –
και περιμένει, για να σε συντρίψει, ν’ ανάψεις το φως.
Τάσος Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-73960429980866149032017-03-13T19:09:00.000+02:002017-03-13T19:09:22.147+02:00Δειλινό στη γέφυρα – Τάσος λειβαδίτης
από το Μικρό
βιβλίο για μεγάλα όνειρα
Αποσπάσματα
Κι αν με βλέπετε να στέκομαι συχνά μπρος στον καθρέφτη
δεν είναι από φιλαρέσκεια, αλλά πρέπει κάθε τόσο να διορθώνω τη θηλιά που μ’
έχουν κρεμάσει… (…)
Έπειτα γύρισα στο δωμάτιό μου, γονάτισα πίσω από τον
καναπέ κι έπαιξα με τη Λουκία, τη μικρή πεθαμένη υπηρέτρια των παλιών ωραίων
καιρών. (…)
Κι άξαφνα μια μέρα, όπως καθόμουν,Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-19595463291234413752017-01-02T13:07:00.000+02:002017-07-22T18:47:03.418+03:00H γεωργικότης της συφιλίδος και της βλενορροίας... Γιάννης Τσαρούχης
"H γεωργικότης της συφιλίδος και της βλενορροίας
επιβλεπόμενη από μίαν μητέραν, υπό μορφήν μικρού κανίστρου βαμμένου με
μπρούτζινα, με άνθη πάνινα σκονισμένα, ροζ, μώβ, κίτρινα, πράσινα πολύ ανοιχτά,
ξαπλώνεται με βάρος, ανορθώνεται θυμωμένη, δίνει μια κλοτσιά σε κάθε Πιετά,
ιδίως του Μιχαήλ Αγγέλου την Πιετά. Οι πορδές τους πάνε στον ουρανό, ο ουρανός
πέφτει αλληλοδιαδόχως, οι άνθρωποι Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-9327530682342583662016-11-09T11:55:00.003+02:002016-11-09T11:55:57.763+02:00Μ.Αναγνωστάκης, Ο πόλεμος (απόσπασμα)
Σιγά σιγά αδειάσανε οι δρόμοι και τα σπίτια, όμως ακόμη κάποιος έμεινε και
τρέχει να προφτάσει
Και ρυθμικά χτυπήσανε μια-μια οι ώρες κι ανοίξανε πόρτες και παράθυρα μ'
εξαίσιες αποκεφαλισμένες μορφές
Ύστερα ήρθανε τα λάβαρα, οι σημαίες κι οι φανφάρες κι οι τοίχοι γκρεμιστήκανε
απ' τις άναρθρες κραυγές
Πτώματα ακέφαλα χορεύανε τρελά και τρέχανε σα μεθυσμένα όταν βαρούσανε οι
καμπάνες.
Τότε Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-49236060568653940822016-10-26T01:06:00.000+03:002016-10-26T01:06:15.524+03:00Νούλα - Χρήστος Δάλκος
Έγραφε κάτι ποιηματάκια εκειδά
γι΄αντίσταση, δημοκρατία και λοιπά
και δεν παρέλειπε με ζέση να τα προωθεί
σε έντυπα και σε υπουργεία
Μάλιστα όταν πήραν την κυβέρνηση
βάλαν και δυό ποιήματά του στα σχολεία
και τότε να έβλεπες ανάλυση με το καντάρι
σε βοηθήματα και φροντιστιριακά εγχειρίδια
Ένας απ’ τους ευφάνταστους αναλυτές
Έγραφε: «ύφος γλαφυρό
που ισορροπεί επικίνδυνα
Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-41429258630273598122016-09-16T02:58:00.000+03:002016-09-16T12:21:38.189+03:00Συνέντευξη Μίλτου Σαχτούρη στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο
Αν και δεν συμφωνώ με τις απόψεις και τη γενικότερη στάση του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, αυτή η συνέντευξη όμως, αποτελεί ένα σπάνιο ντοκουμέντο καθώς ο Μίλτος Σαχτούρης, δεν έδινε συχνά συνεντεύξεις. Επίσης, είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται ολόκληρη κι έτσι, θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας. Ας μείνουμε στις απαντήσεις του Μίλτου λοιπόν...
Χ.Ζ.
Σε κάτι παλιά χαρτιά, 30 χρόνων και βάλε, Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-78681295652563202302016-09-05T13:38:00.000+03:002016-09-05T13:38:07.873+03:00 Μανόλης Αναγνωστάκης - το περιθώριο '68 - '69
Όλοι αυτοί οι πολεοδόμοι, φιλόσοφοι, οικονομολόγοι,
καθηγητές κτλ. που γράφουν, συζητούν, αγορεύουν σε συνέδρια και σεμινάρια για
τη βαρβαρότητα των πόλεων, τη μαζοποίηση, την αλλοτρίωση, το αδιέξοδο του
σύγχρονου τεχνολογικού πολιτισμού, από προοδευτική πάντα σκοπιά, αριστερή και
συνήθως άκρως ριζοσπαστική - πόσο βολεμένοι οι ίδιοι σε θέσεις με γερούς
μισθούς και επιμίσθια, με παροχές και Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-42941888047248726392016-04-29T04:44:00.000+03:002016-04-29T04:44:11.900+03:00Μουσική ποιητική εκπομπή
Μουσική ποιητική εκπομπή στο ράδιο ψαλίδι, σε ένα αφιέρωμα σε... στίχους ποιητών που αγαπήσαμε. Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρη την εκπομπή από εδώ
Επίσης, μπορείτε να επισκεφτείτε τη σελίδα του ψαλιδιού και να ενημερωθείτε για το πρόγραμμα του σταθμού και να ακούσετε όποια εκπομπή σας κάνει κέφι. http://psalidi.espivblogs.net/
Κάναμε κάποιες εκπομπές με θέμα την ποίηση και τη μουσική, τις Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-43594017521994358502015-10-11T23:27:00.000+03:002015-10-11T23:27:01.002+03:00Τρεις νέες μεταφράσει από τη Άννα Μαρία Ιακόβου σε ποίηση του Charles Bukowski
Το πρόσωπο ενός
πολιτικού υποψηφίου σε ένα πίνακα διαφημίσεων της πόλης
να τος
όχι πολλά μεθύσια
όχι πολλοί καυγάδες με γυναίκες
όχι πολλά κλαταρισμένα λάστιχα
ποτέ δε σκέφτηκε την αυτοκτονία
όχι περισσότεροι από τρεις πονόδοντοι
ποτέ δεν έχασε γεύμα
ποτέ δεν έκανε φυλακή
ποτέ δεν ερωτεύτηκε
7 ζευγάρια παπούτσια
ένας γιος στο πανεπιστήμιο
αμάξι ενός έτους
ασφαλιστήρια συμβόλαια
ένα πολύ Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-41409777108724519282015-03-18T02:00:00.000+02:002015-03-18T02:00:58.346+02:00Οι γυναίκες με τα αλογίσια μάτια - Τάσος Λειβαδίτης
(απόσπασμα του έργου του)
...γι αυτό και μέσα σε κάθε ζωή υπάρχει πάντα κάτι πιo
βαθύ
απ' τον εαυτό της - η ζωή των άλλων.
...η μοναξιά είναι τόσο απέραντη
ώστε έρχονται δυο - δυο για να την υπομείνουν.
Στα πρόσωπά τους οι βαθιές ρυτίδες
είναι τ' αυλάκια που κυλάει ο χρόνος
πέφτοντας αθόρυβα
στην αιωνιότητα.
...κι είναι περίεργο πόσο ψεύτικα φαίνονται καμιά φορά
τα πιo αληθινά Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-31455813188102721452015-03-09T02:32:00.002+02:002015-03-09T02:32:55.910+02:00Γυναίκες - Τάσος Λειβαδίτης
“…Φτωχές γυναίκες,
μοδίστρες, δακτυλογράφοι,
ασπρορουχούδες,
τίμιες ή σπιτωμένες, ακόμα κι
άλλες
εκείνες του σκοινιού και του
παλουκιού,
γυναίκες του ανέμου, της
βροχής, του κουρνιαχτού,
νιώσαμε το φόβο που κρύβεται
καμιά φορά
πίσω από την αγνότητα,
την κούραση πίσω από την
καλοσύνη ή την αδιαφορία
πίσω απ’ την υπακοή.
Μα πιο πολύ νιώσαμε την
αδυναμία που
κρύβεται πίσω απ’ Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-81348088308748071212015-02-18T01:26:00.001+02:002015-02-19T19:45:11.046+02:00Ιλισσός – Θάνος Κόης/λοστ μπόντις
Ήταν εντελώς στα αρχίδια μου αν αυτό το ποτάμι λεγόταν
Ιλισσός
Αυτό που είχε σημασία, ήταν ότι ήταν το μοναδικό μέρος
που μπορούσα να χωθώ
για να ξεφύγω από τους μπάτσους
Μπήκα από την είσοδο στην Καλλιθέα
κι άρχισα να τρέχω μέσα στο στεγασμένο τσιμεντομένο
ποτάμι
ώσπου έτρεχα στο απόλυτο σκοτάδι
χωρίς να βλέπω εντελώς τίποτα πίσω μου
τίποτα εντελώς μπροστά μου
Ώσπου βρέθηκα μεΧρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-25606371620684355532015-02-05T22:23:00.002+02:002015-02-05T22:25:26.497+02:00Τέχνη Εστ… του Γιώργου Μικάλεφ
I.
Τέχνη είναι το τρύπιο στομάχι του Bukowski
Το βρακί της O’Keefe
Η κλεπτομανία του Picasso
Το δέρμα που ανατρίχιασε στο ουρλιαχτό του Ginsberg
και τα αυτιά που τον άκουσαν να κλάνει
Τέχνη σήμερα, δεν είναι οι τουρίστες της Avenue Montaigne
ούτε όλοι οι φετιχιστές της Λουτετία
Στο διάολο οι πρωτεύουσες της τέχνης
Τα πατσουλιά & οι σέλφι στον πύργο Ηλίας
Η σύγχρονη Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-82578443396468616632015-01-19T23:37:00.000+02:002015-01-19T23:37:23.049+02:00Οι γενναίοι - Μίλτος Σαχτούρης
στη Γιάννα
Είναι γενναίοι, όμως κλαίνε
πιστεύουνε σαν τα μικρά παιδιά
φορούν κουρέλια
ακριβά κοστούμια
ζούνε μέσα σε κήπους ή επαύλεις
ή μέσα σ’ ένα δωμάτιο σκοτεινό
άλλοι μέσα σε δρόμους τρόμους τριγυρίζουν
άλλοι σε σύρματα πάνω κρεμασμένοι ανεμίζουν
άλλοι κλεισμένοι μες στις φυλακές
όλοι πασκίζουνε ιδρώνουν
χάνουνε, πετυχαίνουν ή
νομίζουν ότι Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7732009598448350640.post-29083177796347269152015-01-18T23:47:00.002+02:002015-12-04T21:41:00.830+02:00Η Παρουσία - Μίλτος Σαχτούρης
στον Χρήστο Μπράβο
το ποίημακάθεσαι και το ξενυχτάςσαν τον νεκρό
Στις δώδεκα και μισή
τη νύχτα
την ίδια ώρα και συγχρόνως
φάνηκε στον μεγάλο καθρέφτη και στο παράθυρό μου
ο Ντύλαν Τόμας μ' ένα αναμμένο κόκκινο κερί στο στόμα
νεκρός βέβαια
κι άγιος
και τρελός
όπως τό έχω ξαναπεί
— Έλα αδερφέ, μου λέει, μαζί μου
σάπισες εδώ πέρα
έλα στα βορινά φαράγγια της πατρίδας μου
εδώ ζεις σ' Χρήστος Αντισθένης Ζάχοςhttp://www.blogger.com/profile/17302110837740357975noreply@blogger.com0